Archivo del mes: septiembre 2020

Baja Navarra, 1527-1620

anjel_rekalde

anjel_rekalde


Estamos condenados a repetir nuestra historia. Por ignorantes. Por olvidarla€ En medio del desconocimiento habitual que tenemos de nuestro pasado, un capítulo destaca por su opacidad. Es un decir. Quizás a causa de la frontera interestatal que nos divide, a los de este lado este período nos es más lejano, ignoto, oscuro, más borroso aun si cabe que otras historias que se nos escapan.

Hace cuatro siglos, en octubre de 1620, el rey Luis XIII de Francia (II de Navarra) promulgó el Edicto de Pau por el que unía ambas coronas en una sola. Con esta orden, no aceptada en nuestro país pero impuesta, la soberanía de la Baja Navarra desaparecía, absorbida por la francesa. Las protestas de Péir Lostau, presidente del Parlamento navarro, se las llevó el viento. La independencia del Estado pirenaico, aunque fuera residual y en un territorio minúsculo, quedaba anulada para la historia después de una larga existencia.

Atrás quedaban siglos de un espacio vascón para nuestra población, un lugar para vivir y defenderse, siglos de cultura, instituciones singulares, convivencia, con conflictos, por supuesto, pero los lógicos de toda sociedad viva y que respira, que se organiza, progresa y tropieza.

Entre otros motivos, sorprende esta maldición nuestra, este desconocimiento generalizado que mencionaba, porque aquel período fue uno de los más prósperos y emblemáticos de nuestro pasado. Tras la invasión del duque de Alba en 1512, este pequeño escenario de la Baja Navarra se le hizo incontrolable a la tropa española. Situado al otro lado de los Pirineos, la resistencia de los naturales, su posición ultrapuertos, la proximidad del Bearn y otros aliados de los reyes navarros, empujaron una decisión estratégica del imperio, y en 1527 el ejército hispano se retiró definitivamente de esa «tierra de vascos».

El Estado libre se restauró en Donapaleu (Saint Palais), y allí se asentaron la capital del reino y las Cortes navarras. Durante los 100 años siguientes una nación próspera y culta asombró al mundo, en palabras del escritor Shakespeare. Fueron tiempos de reinas audaces, creativas, que administraron el país con inteligencia. Que promovieron la polémica, el pensamiento, las artes y la lengua vasca. La escritura del Nuevo Testamento en lingua navarrorum elevó a esta al rango de idioma universal y de cultura. Fue una época de Renacimiento navarro, paralelo al de otras regiones europeas, Florencia, Países Bajos€

Así, cuando con el Edicto de marras la corona francesa se merendó la navarra, no sólo le arrebató al país la independencia. La existencia. También liquidó un período de esplendor, de proyección universal, de grandeza. Le cerró el camino a un futuro que empezaba. Que despertaba admiración. Que ponía la cultura vasca en primera fila de las culturas europeas. Al trasladar las instituciones navarras fuera del territorio no sólo descabezaba el país; también las vaciaba de su gente; las privaba de su sentido y su alma.

Ya no hubo en adelante más reinas navarras cultas, que desafiaran a los imperios, que impulsaran el progreso de las gentes. Incluso las que hubo en ese tiempo anterior, de independencia, Catalina, Margarita, Juana, se vendieron como francesas. Se asimilaron a la corona devoradora y nos las borraron del mapa.

No podemos detener el tiempo ni anular sus estragos. Pero sí podemos recordar qué hemos sido, qué nos ha pasado, y en ello fortalecer nuestra comunidad. La memoria colectiva es una fuerza que crea sociedad, y la única que nos libera de la maldición de repetir la historia.

Angel Rekalde


Euskaraldia bizitzeko prest

euskara

Bandera Navarra - EuskeraAhobizi edo Belarriprest bezala izena emateko epea irekita, euskara sustatzeko eta hizkuntza ohituratan eragiteko ariketa erraldoia gero eta hurbilago dago, euskaraz ‘gehiago, gehiagorekin eta gehiagotan’ mintzatzea helburu.

Ertzera hurbildu ahala etengabe handitzen eta indar-tzen doan olatuaren pare ailegatzen ari da jada Euskaraldiaren bigarren edizioa, hizkuntza ohituretan eragiteko ariketa sozial erraldoia, euskaraz gehiago, gehiagorekin eta gehiagotan egiteko helburuarekin. Ekitaldiaren antolatzaile nagusi den Euskaltzaleen Topaguneko kideek aditzera eman bezala «ilusioa eta indarra» nabarmenak dira ariketarekin bat egin duten herri batzordeen artean, hala nola jada izena ematen hasi diren herritara ororen artean ere, bigarren edizio honek 2018koak izan zuen arrakastari heldu eta akaso gailenduko dionaren seinale.

Jon Zapata, Oskar Zapata, Iñaki Sagardoi eta Irati Ornat, Nafarroako Euskaltzaleen Topaguneko kideak.

Ostegunean ireki zen herritarrek Belarriprest edo Ahobizi bezala izena emateko tartea eta gaur itxiko da aurtengo nobedade nagusia den Ariguneen inskripzioa, Euskal Herriko mapan euskaraz aritzeko bermea eskainiko duten milaka espazio markatuz. «Hala ere», dio Iñaki Sagardoi Euskaraldiaren Nafarroako koordinatzaileak, «kantitatea baino, kalitatea» izango da irizpide nagusi ariketaren arrakasta neurtzerakoan. Ariguneak, izan ere, era guztietako erakunde, enpresa eta elkarteek osatuko dute, euskal gizartean erreferentzial diren entitate horietatik hasi eta norbere egunerokoan aurkitzen diren espazio txikietaraino, «izan auzoko okindegia edo noiznahi bisitatu dezakegun elkartea».

Milaka dira jadanik Euskal Herri osoan euskararen erabilera ardatz duen Euskaraldia ariketa sozialerako aktibatzen ari diren Ariguneak. Azaroaren 20tik abenduaren 4ra egingo den Euskaraldiaren bigarren edizioaren berrikuntza nabarmenetakoa da, era guztietako erakunde, enpresa eta elkarteetan sortzen diren euskara erabiltzeko gune babestuena. Izan ere, lehen edizioan hiztunen arteko harremanetan oinarritutako ariketa sozialari talde babestuetan egiten den ariketa gehitu zaio aurten.

Oskar Zapata Topaguneko Nafarroako koordinatzaileak azaldu moduan, Arigune bezala jardungo duten entitateen inplikazioa ezinbestekoa izango da aurten, gune hauek «Euskaraldiaren babesle eta sustatzaile izateko inplikazioa», hain zuzen ere. «Gogoeta bat ere eska-tzen diegu, askotan euskararen gaia ez delako entitate edo elkarte hauen agendetan egoten. Gogoetak euskararen munduan posizio berri bat hartzen lagunduko die». Izan ere, zerbait baldin bada Euskaraldia, ariketa praktiko bat da. Sagardoik azpimarratu bezala, «15 egunetan egiteko ariketa boluntario bat da. Egun horietan taldeak erabakitzen du, kanpora zein barrura, ariketa egitea; eta gure proposamena erabaki hauek luzera mantentzea izango da. Guretzat, Euskaraldia gauzak egin daitezkeela erakusteko eta esperimentatzeko proposamen bat da». «Egizu, sentitu, ikusi nola sentitu zaren eta hortik etorriko da eraldaketa. Aktibazioa da, batez ere, bila-tzen duguna», azpimarratu du Zapatak.

Kike Amonarriz Euskaltzaleen Topaguneko presidenteak Donostian ospatutako agerraldi batean Ariguneen urrats horiek garrantzia kualitatibo handia dutela azpimarratu zuen, «euskaraz gehiago aritu nahi dutenei horretarako aukera ematen dielako, eskoletan egiten den lanari babesa eman eta aisialdian zein lan-munduan euskaraz aritzeko aukera ematen duelako, era guztietako erakundeek gizartearen nahi maioritarioarekin bat egiten dutelako eta euskararen biziberritze prozesuari hauspoa ematen diotelako».

Nafarroan, dagoeneko entitate eta talde asko izan dira Arigune bezala izena eman dutenak, tamaina eta mota anitzetakoak. «Bagenekien Aringuneen proposamena oso erronka handia izango zela Euskal Autonomi Erkidegoarekin alderatuta, baina nafar gizartean pisu handia duten elkarte eta taldeek izena eman dutela ikusi dugu, eta hori oso garrantzitsua da. Oso argazki korala izango da Aringuneena». Handitik txikira ere joko da, ez baitira faltako denda eta merkatal gune txikiak ere. «Azkenean», dio Jon Zapata Nafarroako sustatzaile taldeko kideak, «norbanakook ez dugu bakarrik parte hartzen honetan, espazio eta gune desberdinetan parte har-tzen dugu, eta horiek ere hartzen joan behar gara gutxinaka, harnasgune desberdinak sortzen».

Rolak arduraz aukeratzea Ostegunean ireki zen Belarriprest edo Ahobizi bezala Euskaraldian izena emateko epea, azarora arte luzatuko dena. Iaz, Nafarroan bakarrik 22.000 pertsonak baino gehiagok eman zuten izena, eta antolatzaileek gutxienez zifra berbera eskuratzea espero dute, betiere azpimarratuz alderdi kualitatiboa kuantitatiboa baino garrantzitsuagoa dela. «Aurtengo erronka», dio Zapatak, «pedagogian kokatzen dugu, norberak ulertzean zein den aukeratu behar duen rola».

Rol aukeraketa hori jarreran oinarritzen dela argitu du: «Aurreko ariketan, Ahobizi euskaldun zela ulertu zuten askok, konturatu gabe bere egunerokoan ez zela egingarria aldi oro euskaraz aritzea. Kasu horietan Belarriprest paperean kokatuta oso eroso sentituko dira. Ulertu behar da euskararen biziberritze prozesuan urrats emankorrak ematen hasiko garela Belarriprest kopuru oso handia dugunean. Zenbat eta Belarriprest gehiago are eta Ahobizi gehiago izango ditugu». «Oinarria», nabarmendu du «jarrera da, norbera seguru sentitzea ariketan». Azken batean, Zapatak dioenez, «Belarriprest rola ongi betetzea inportanteagoa dela Ahobizi rola gaizki joka-tzea baino. Horri ematen diogu garrantzi gehiago, zifrei baino».

Izan ere, Euskaraldia nabarmen-tzen duen ezaugarrietako bat emai-tzak eta eragina neurtzeko gaitasuna da. Ariketaren lehenengo edizioan, 11 egunez euskaraz maizago aritzeko baldintzak sortu zirela nabarmendu zuen Euskal Herriko Soziolinguistika Klusterrak egindako ikerketak, erabileraren gorakada eraginez; eta hurrengo egunetan baldintza horiek ehuneko «oso garran-tzisu batean» mantendu zirela ere adierazi zuen. «Zientifikoki demostratu da ariketak emaitza positiboak dituela, gai dela hizkuntza ohituratan eragiteko», azpimarratu du Sagardoik.

Herri-batzordeak, ariketaren motorea Sare erraldoi bat josteko gaitasuna baduela erakutsi du Euskaraldiak, eta sare horren oinarrian daude herri-batzordeak, eskualde guztietan hilabetez hilabete lanean aritu diren eta ariketari ekin aurretik horretan jarraitzen duten herritar taldeak. 2018an egin zen lehenengo edizioan Euskal Herri osoko 405 udalerritan eratu ziren batzordeak, eta aurten zenbatekoa mantendu bakarrik ez eta areago-tzea ere lortu da.

Irati Ornat Iruñerriko herri-batzordeen dinamizatzaileren iritziz lehenengo edizioaren esperientziak alde jokatu du antolakuntzaren dinamikan, izan ere, Nafarroan bertan «2018an sortu ziren talde askok lanean jarraitu dute ordutik, oso adierazgarria den zerbait. Konpromiso handia hartu da horrelako ariketa zabal bat egin ahal izateko». «Izkutuko lana», Jon Zapatak erran bezala, handia izan da: «Badira talde batzuk azkeneko hilabeteetan aktibatzen direnak, baina beste ba-tzuk urte eta erdi daramatzate lanean. Helburu berdinarekin lan desberdina eginda ere, guztiek egiten dute ekarpena». Halaber, euskarak tarterik ez duen herri askotan hizkuntzaren gaia «mahai-gainera-tzeko gaitasuna» daukatela ere nabarmendu du Zapatak, «dudarik gabe herri-batzordeek daukaten eragin hoberenetako bat».

«Azken finean», dio Ornatek, «herrian bertan, motorea batzordeak dira, horiei esker iritsiko zaie informazioa bizilagunei». Iruñerriko dinamizatzaileak aitortu duenez, osasun krisia medio urte zaila izan arren lan dinamikari eustea lortu dute: «Konfinamendu garaian izan ezik herri askotan elkartzen jarraitu ahal izan dute, eta hori oso esanguratsua da. Hartu duten konpromisoa eta lan bolondresa eskertzekoa izaten ari da».

Oskar Zapatak aditzera eman bezala, herri-batzordeen lan ezinbestekoarekin batera nabarmentzekoa izaten ari da Nafarroako Gobernuaren inplikazioa gurean. «Urte zaila izan den arren agindutako guztia mantendu dute eta mahai gainean jarri ditugun proposamen guztiak ontzat eman dituzte, esaterako Etxealditik Euskaraldira konfinamenduan martxan jarri genuen ekimena». Euskal Herriko gainerako erakundeen babesarekin batera, sektore profesionalaren eta herri mugimenduen bultzada ere nabarmena izan dela dio.

Azken batean, Euskaraldiak zerbaitek definitzen badu, sare bilaka-tzeko duen gaitasuna da, zehazki Nafarroan aurretik sekula ezagutu ez den sare handiena, Zapatak nabarmendu bezala. Horretaz gain, «Euskal Herrian pizgarri da hizkun-tza ohituratan eragiteko eta hori da bere ekarpen nagusia. Jendearengan ilusioa piztea da helburua, eta gero bakoitzaren esku dago hori mantentzea».

Azpimarratzeko

  • Noiz. 2020ko azaroaren 20tik abenduaren 4ra.
  • Helburua. Euskararen erabilera areagotzea hizkuntza ohituratan eraginez eta euskaraz aritzeko guneak zabaldu eta areagotuz.
  • Koordinazio mahaia. Euskaltzaleen Topagunea, Eusko Jaurlaritza, Nafarroako Gobernua, Euskararen Erakunde Publikoa eta Euskal Hirigune Elkargoa.

Rolak

  • Ahobizi. Euskaraz ulertzen duten guztiekin euskaraz egiten dut uneoro. Kideek euskaraz uler-tzen ote duten ez dakidanean lehen hitzak, beti, euskaraz egiten ditut; euskaraz ulertzen badute, euskaraz jarraitzen dut. Batzuetan zaila izan arren, elkarrizketa elebidunetan ere euskarari eusten diot kideek ulertzen dutenean.
  • Belarriprest. Nire gaitasun eta aukeren arabera erabakitzen dut euskaraz noiz eta norekin egin. Beti ez dut euskaraz egingo uler-tzen duten guztiekin, baina euskara dakitenek niri uneoro euskaraz hitz egitea nahi dut.
  • Arigunea. Entitate barruan euskaraz aritzeko guneak dira; euskaraz hitz egiteko aukera bermatzen dute uneoro, izan entitate barruan edo izan entitateak herritarrekin duen harremanean. Talde hauetako kideek ahobizi eta belarriprest modura jardungo dute Euskaraldian.
  • Aringuneak euskaraz aritzeko espazioak izango dira, Euskaraldiaren bigarren edizioko nobedade garrantzitsuenetako bat
  • Antolatzaileek herri-batzordeetan egiten ari den lan bolondresa nabarmendu dute, herritarren konpromisoaren seinale

Diario de Naoticias 26.09.2020